Ik zou eerder schrijven over mijn voorspelling voor 2023, maar had er zelf niet zo'n behoeft aan. Ik kijk, luister en verwonder mij wel. En dat mag van mijzelf! Een half jaar niet geschreven en nu had ik er ineens zin in. In de bizarre tijd waar we nog steeds in leven en waar mensen met een mening niet begrepen worden of nog steeds voor alles worden uitgemaakt vind ik een slechte vooruitgang.
Maar waarom schrijf ik nu?
Nou, eigenlijk weet ik het zelf ook niet precies. Wat ik wel weet dat ik 50 wordt en ik meer ben gaan loslaten wat ik niet (direct) kan veranderen. Ik mag ouder worden, maar ik voel me nog net zo als dat ik in de 20 was, geestelijk. Het genieten zit er nog steeds in en dat gaat zoals het nu lijkt niet veranderen. Soms moet je wel zaken uit handen gaan geven en daar heb ik nog wat moeite mee. Ik was lekker aan het straten en tijd zei mijn knie "doe het lekker zelf". Ontsteking met eerst ook nog het vermoeden dat er een bacterie inzat. Gelukkig was het laatste niet het geval. Nu moet ik de rest van het straatwerk uit handen geven, daar heb ik moeite mee. De onzekerheid of het klaar gaat komen voor mijn verjaardag, maar als je het zelf doet kun je alleen jezelf de schuld geven als het niet naar je zin is.
Gezondheid is belangrijk
Als je gezond bent sta je niet overal bij stil. Pas als je wat mankeert komt het vaak rouw op je dak. Zo ook die knie. Toch blijf ik positief en heb ik mijn route iets aangepast, want mijn gezondheid is belangrijk en dat zou voor iedereen moeten gelden. Alleen de overheid ziet het als een kostenpost en heeft het min of meer uit handen gegeven aan bedrijven die maar 1 doel hebben, winst maken. Nu kan ik daar niks aan doen en vind ik het vervelend voor mensen dat ze geholpen kunnen worden, maar dat niet doen door allerlei drempels die zijn opgeworpen. Nu ik zelf in de lappenmand zit besef ik dat alles niet zo vanzelfsprekend is en ook al wist ik het wel, toch moet je het eerst overkomen. Gezondheid heeft bij mij weer een trede omhoog gezet, omdat levensvreugde hangt daar ook mee samen.
Ik kom er niet onderuit
Je ziet het al aan de titel, het is dan zover! Als het goed is ga ik zien waar Abraham de mosterd vandaan haalt. Tja, een wijsheid die ik maar even in het midden laat. Het is maar een getal en als je jong van geest bent zit het wel goed. Eerst wilde ik het vieren met mijn gezin, maar ik kom er toch niet onderuit en ik ben ook wel voor een feestje. Vooral iets met bier een barbecue lijkt me geweldig. Een onbezonnen dag met mooi weer en leuke mensen om ons heen. En zo sta ik ook in het leven. Genieten en beleven. Mocht je de kans krijgen aan het eind van je leven om te vertellen hoe geweldig dat het was, dan moet je het kunnen vertellen en het daarmee ook doorgeven.
Moment om over na te denken
Ik ben niet echt actief op zoek naar die mooie baan meer, maar realiseer me dat alles gaat om vandaag. Gisteren is geweest en kun je niet meer veranderen. Dat houdt niet in dat wanneer je fouten maakt daar niet van moet leren. Elke dag leer je wel wat en het besef dat je dingen soms recht moet trekken is prima, maar ga verder en bewandel je eigen pad, niet dat van een ander. Ook ik heb directe mensen om mij heen die mij pijn doen/deden. Ik stap daar nu overheen. Het iedereen naar zijn zin maken of zomaar even vergeten zit er niet in. Ik doe dingen fout, gelukkig. Erken ze en waar nodig verbeter ik mijzelf. Merk dat niet iedereen zo in het leven staat of ook in de schoenen van een ander kan staan. Vaak is het ikke. Het is wij, samen die de wereld en je directe omgeving een beetje beter kunnen maken. Niet alles zomaar aannemen en ergens vanuit gaan. Ik riep en roep nog steeds dan ik een man met een gouden hart ben, dat weet ik zeker! Wat ik ook zeker weet is als je mijn hart breekt op welke manier dan ook je moet vechten, want ik wil dat mijn hart ook van goud blijft. En daarom is de koers die ik nu vaar met alle windrichtingen mijn koers. Doelen, dromen en vooruitzichten blijf ik houden, ook die ik niet (meer) over vertel.
Mooi en onverwacht
Soms vallen dingen/zaken op hun plek als je het niet verwacht. Ik heb keuzes gemaakt die goed uitpakken voor mijzelf en mijn gezin. En oprecht zag ik dat niet aankomen, want het is allemaal onbewust gebeurt. Ik vertrouw erop dat het in de toekomst ook zo zal zijn. En wat ik gedaan heb ook nog groter kan is dat mooi meegenomen. Een soort vertrouwen op het universum zeg maar.
Nog 1 dingetje
Bij mooie dingen horen ook minder leuke dingen. Ik heb besloten om met mensen waarvan ik weet dat alles vanaf 1 kant komt te breken. Ik vraag nooit om wederdiensten of verwacht wat terug. Toch merk ik bij een aantal personen dat ik me daar niet fijn bij voel. Deze mensen krijgen het persoonlijk van mij te horen. Misschien is dat ook wel bij het 50 worden nodig...
Bedankt voor het lezen en tot de volgende keer!
Jouke
Disclaimer: ik ben geen schrijver en schijf vanuit mijn hart. (typ)Fouten en andere beslommeringen hou ik mij niet mee bezig. Doe het ook niet en kijk naar de intentie die ik heb met dit schrijven.
