Wie zijn wij eigenlijk?
Laat ik eerst over mijzelf wat vertellen, want dat is wel zo eerlijk, denk ik! Ik ben een man van het jaar 1973 en geboren en getogen in het visser plaatsje Lemmer. Ik heb respect voor ieder zijn mening, maar vind mijn eigen mening ook belangrijk. Ik hou van meedenken en mensen gelukkig maken. Kan genieten van hele kleine dingen, maar heb grote dromen / wensen. Kan niet tegen onrecht en besef dat ik niet het eeuwige leven heb en probeer elke dag ECHT te leven, want morgen is een cadeautje als je die gegeven wordt. Ik besef mij dat steeds meer en hou daarom niet van voor en tegens, maar samen. En samen is niet altijd mogelijk, maar elkaar respecteren wel! Wie je ook bent en wat je ook doet, respecteer elkaar. Dat is mijn visie en persoon in het kort . De vraag wie zijn we eigenlijk kan ik op een hakblok leggen en de mens tot de grond afbranden, maar dat zou in mijn inzien mij een bittere man maken, maar dat ben ik alles behalve zeker niet. Wel denk ik dat de "gewone" mens minder invloed heeft dan we denken. Mensen denken over het algemeen veel te weten en we weten veel, maar zeker niet alles. We kunnen beter koesteren wat we weten en als mens het beste voor ons zelf doen en daarmee doe je automatisch iets voor een ander, onbewust. Wij zijn net als de natuur en moeder aarde 1. We denken individueel, maar zijn we alleen in ons hoofd en met onze omgeving, vaak. Toen ik dat begon te beseffen ging er een wereld voor mij open. En toch vind ik het nog lastig en doe ik soms onhandige uitspraken, maar ben wel een mens. Ik wil eigenlijk mijn meest beschamende, maar ook mijn eerlijkheid wel met je delen, want dit is eigenlijk hoe ik tegen mensen aankijk in het algemeen. Achteraf was het niet handig, maar deel het wel.
Ik werd op een bepaald moment door een donkere vrouw als racist uitgemaakt en kreeg best veel over mij heen van haar. Ik was een zwarte hater! Even voor de duidelijkheid, ben ik echt niet, maar kan dan wel even bot zijn. Toen ze klaar was en ik haar vroeg wat van kleur bloed dat ze had was het antwoord natuurlijk rood. Maar dat bewees voor haar zelf helemaal niks. Ik vertelde dat ook zij blanke huidskleur had en ik door haar kleur heen kijk en ze voor mij een mens is als alle andere mensen, met alles erop en eraan. Ze was het niet met mij eens en pakte haar huidskleur er weer bij. Toen was ik er klaar mee en zei dat ze vanavond voor de spiegel haar vagina maar eens moest openen en kijken wat de kleur binnenin is. Het was alles behalve handig, maar ze was wel stil. Ik wil hiermee aangeven dat ik niemand beoordeel op uiterlijk, maar op innerlijk. Wanneer je hart op de goede plaats zit maakt het mij allemaal niet uit. En weet je hoe het met die mevrouw is afgelopen? Uit respect voor haar hou ik het voor me, maar ze werkt nog steeds aan tweedeling in de samenleving, helaas!
Wat ik wilde zijn
Ik ben een tijd niet de persoon geweest die ik wilde zijn. Ik ben liefdevol en tot een bepaalde hoogte sta ik voor je open. Bedreigen of onzin over mij vertellen en geen respect tonen kan ik even hebben, maar daarna is het klaar en daar ben je echt niet zomaar, maar als je over het randje gaat is het klaar. En dan maakt het niet uit of je dichtbij staat of verweg, klaar = klaar en dan moet je van goede huize komen om het recht te breiden. Ik zet geen eerste stap dan meer. Hiermee wil ik oprecht zijn en deuren sluiten die niet bij mij passen. Ik wilde vanaf de jaren 80 al ondernemen en onderneem nog steeds en het is niet geworden wat ik gehoopt had. De controle op je leven is niet altijd zo eenvoudig en ben daar ook vaak tegenaan gelopen. Nu ben ik dat aan het loslaten en zwem ik met de stroom mee en pak op wat opvalt en wat ik leuk vind. Het willen zijn is hierdoor verdwenen. Mijn keuzes veranderen. Misschien omdat ik ouder wordt of toch steeds meer besef dat ik ben wie ik ben met al mijn slechte en vooral goede dingen. Dat brengt mij meteen bij het feit dat schrijven niet mijn sterkste vak is en taal technisch schrijven hoort daar ook bij. Toch schreef ik veel en al is het geen passie van mij overweeg ik het weer op te pakken. Het gaat mij om de inhoud en niet hoe goed ik schrijf technisch ben. In mijn schrijven wil ik ervaringen delen en ook een beetje onderbouwen waarom je vandaag het beste kan leven en misschien wat wijsheden die voor mij er toe doen eens uitlichten. Alleen wil ik het schrijven niet zijn in de zin elke dag of een bepaald moment. Ik schrijf denk ik wanneer ik input en zin heb en het dan als bundel op vrijdag plaats, maar ik weet het eerlijk gezegd ook niet goed.
Kennis delen
Als ik het schrijven weer oppak is dat om kennis of visie te delen in begrijpelijke taal en met goede intenties. Ik merk dat het ook goed is om op te schrijven en dit geeft mij ook weer inzichten. Het is dus tweeledig en vooral vanuit goede intenties. Het zal uit de ik vorm bestaan en daar moet je wel tegen kunnen als je mij wilt volgen. Vragen mag ook altijd en doe mijn best om een goed en eerlijk antwoord terug te schrijven via deze blog. Geef wel even aan of het anoniem of met je naam erbij mag. Zo wil ik (denk ik) kennis delen zonder er beter van te worden. Geen intenties om geld te verdienen, maar wel, omdat ik denk dat een betere en mooiere samenleving begint bij mijzelf.
Dit is waar ik nu sta
Ik ben niet trots op mijn gehele verleden en besef me dat het niet veranderd kan worden. Toch sta ik achter mijn besluiten of ze nu goed of fout waren, want velen doen er niet meer toe, maar andere zouden ook weer open boeken kunnen worden in de toekomst, ik sluit niks uit. Wat ik wel weet is alles wat ik schrijf met een perspectief dat ik op dat moment heb later terug gezien kan worden. Mijn intenties zijn om later ook anderen te laten beseffen dat het om vandaag gaat en morgen een cadeautje is. Zuiver wil ik zijn en een eerlijk blik op waar ik sta als mens, maar ook hoe ga ik met bepaalde zaken om vanuit mijn brein/geweten. En hoop dat het deuren sluit, maar zeker ook voor mij zullen openen.
Bedankt voor het lezen! Laat weten wat je ervan vond en als je input voor me hebt.
